In de Betuwe ontwikkelde zich in de 19e eeuw de fruitteelt. De omvang nam in de 20e eeuw verder toe. Het begin van de industriële ontwikkeling in het dorp Elst is te vinden in het gebied rond het NS Station en het vroegere spooremplacement. Van daaruit vormden zich goede verbindingen en dat is de hartslag van economisch succes.
De handel had geen structuur en de leveringen van b.v. appels en peren gingen hoofdzakelijk via de scheepvaart van Arnhem en Nijmegen naar binnen- en buitenland. De meeste appels uit de Betuwe kwamen in Duitse appelstroopfabrieken terecht. Later werd ook in Nederland appelstroop gefabriceerd. De veiling is drie keer getroffen door brand. Dit waren altijd vrij forse branden, omdat het materiaal (rieten manden, later houten kistjes e.d.) uiterst brandgevaarlijk was.
Locatie in Elst
De Zutphense apotheker J.L.L. Taminiau kocht in 1901 grond van de fruithandelaar M.A. Vink en begon daar zijn fabriek voor vruchtensappen. De heer Vink was vooruitstrevend. Aan het eind van de 19e eeuw had hij grond verworven rond het station waar hij een villa bouwde en zijn fruithandel begon. In de beginjaren van de 20e eeuw ontwikkelde de afdeling Wageningen van de Ned. Maatschappij voor tuinbouw en plantkunde een visie om in dit gebied een centraal veilingpunt op te richten, om betere condities te bereiken voor de afzet. Men wilde de wispelturige en wisselvallige handel in de bodemproductie aanpakken. Arnhem en Nijmegen werden afgewezen als geschikte plaats voor een veiling. Vanuit Elst dacht vooral de voortvarende burgemeester G.W A.W Baron van der Feltz er anders over en ondernam de nodige stappen.
Veiling Vereniging Over Betuwe
De Veiling Vereniging Over Betuwe werd opgericht. De heer Vink stelde zijn loodsen op het Stationsemplacement beschikbaar en zorgde voor verpakking, sortering, uitbetaling en meer. Het verkooplokaal van de VVOB was gebouwd aan de Stationsstraat, even voorbij de boerderij De Hucht. Dat werd de eerste grote veiling in het Oosten van het land. Daar werden later ook de grotere (houten) gebouwen van de veiling gebouwd. Vrij kort na de oprichting stichtte de heer Vink het Hotel VVOB. De fruitkopers die vroeg hun fruit op de veiling moesten kopen konden in hier overnachten. Hotel VVOB fungeerde ook na de oorlog nog als horeca gelegenheid toen de veiling zich allang naast het NS Station en met de gebouwen van Vink’s fruithandel had gevestigd. Vanuit Elst werd graag gebruik gemaakt van de goede spoorverbindingen naar alle delen van het land en naar onder andere Engeland (via Hoek van Holland).
“de laatste veiling VVOB is op 19 december 1969”
Voor Elst viel het veilingdoek op 19 december 1969. Het oude bedrijfskantoor van Vink’s Fruithandel is tot het laatst op dezelfde plaats gebleven. Zelfs na het vertrek van de VVOB, . Bij de sloop is het mozaïek in de gevel bewaard gebleven en in het bezit van de gemeente Elst.
Bron: http://docplayer.nl
