Danieke van Gogh is leerkracht op de Dr. Lammerts van Buerenschool in Zetten. Zij schrijft over hoe zij de afgelopen periode, waarin de scholen dicht moesten vanwege het coronavirus. Deze week mochten de kinderen voor het eerst weer naar school. Dat is voor iedereen even wennen.
Door Danieke:
“Acht weken heb ik mijn kinderen niet gezien. Zestig leerlingen van groep 5 en 8 heb ik onder mijn hoede. Afgelopen zes weken heb ik thuisonderwijs gegeven. Nadat het besluit kwam dat de kinderen niet meer naar school mochten door de coronamaatregelen, gaven we onszelf als school twee dagen de tijd om de boel voor te bereiden. Toen moesten we echt aan de slag.
Thuisonderwijs verzorgen is een hele klus! Programma’s maken voor twee groepen. Alles online klaarzetten. Boekjes uitprinten. Aangepaste dagtaken voorbereiden voor verschillende niveaus. Maar het is gelukt, mede dankzij mijn fijne duo’s.
Zeven weken de kinderen missen
Zeven weken lang konden we de kinderen niet in het echt zien of helpen. Online lesgeven was veel bezighouden, controleren of alles werd gemaakt, contact met ouders via whatsapp groepen en vooral nieuwe dingen ontdekken. Hoe kunnen we online differentiëren? Hoe kunnen we persoonlijk contact maken met de kinderen? Hoe zorgen we dat de achterstand niet te groot wordt? Ik denk dat het ons aardig is gelukt.
Digitale programma’s kunnen tegenwoordig een heleboel. We belden alle kinderen één keer per week en we gaven online les. Ook bedachten we challenges, die de kinderen thuis mochten doen en waarvan ze een foto op een online prikbord konden plaatsen. Zo hielden we gelukkig nog contact.
De nodige uitdagingen
Toch waren er ook wat kinderen waarbij dit minder soepel verliep. Met het bellen van kinderen kreeg je niet altijd contact. Niet alle opdrachten werden gemaakt, noem maar op. Sommige kinderen of ouders appten ons, dat het concentreren echt niet ging die dag. Dat konden wij echt wel begrijpen. Maar het bleef lastig. Want hoe kun je helpen en hoe houd je overzicht? Ik moest loslaten dat ik niet overal grip op had. Dat is wat leerkrachten over het algemeen erg lastig vinden!
Wat ik vooral heb gemist is het contact met kinderen, de grapjes die je maakt, overwinningen zien op de snoetjes van kinderen als iets lukt. Thuis les geven was hard werken, maar ik haalde er geen persoonlijke voldoening uit. Nu gaan we gelukkig weer beginnen met lesgeven, al is het maar aan een halve groep. De kinderen weer zien doet me goed.
Gaan de musical en het kamp nog wel door?
Wat nog wel even spannend blijft zijn voornamelijk de groep 8 activiteiten. We zijn enthousiast begonnen aan de musical, maar hoe voeren we die op? Gaan we nog op kamp? Dit zijn ook belangrijke vragen voor de kinderen. We zullen zien hoe de ontwikkelingen in Nederland verlopen en we wachten met smart op de volgende persconferentie!
Complimenten
We hebben veel complimenten gekregen van ouders over het thuiswerk en over de communicatie van de school naar de ouders en leerlingen toe. Het was voor de school en de ouders een compleet nieuwe situatie, die het coronavirus heeft veroorzaakt. Dan is het fijn om terug te horen dat we het goed aan hebben gepakt.”
