Een aantal vormen van immaterieel erfgoed kunnen wederom worden bijgeschreven in de Inventaris Immaterieel Erfgoed Nederland. Deze keer betreft het onder andere een cluster van tien kortebaandraverijen.
Daarnaast kunnen binnenkort ook Nederlandse Thuisbevalcultuur, Matthäus-Passion in Grote Kerk Naarden, Afro-Surinaamse Aflegrituelen, Surinaams- Javaanse Gamelantraditie, Levende Nederlandse folkloredans en Cramignon worden bijgeschreven. De Inventaris Immaterieel Erfgoed Nederland bevat na deze nieuwe bijschrijvingen bijna 180 vormen van immaterieel erfgoed, waaronder ambachten, feesten en sociale praktijken. Met de bijschrijving in de Inventaris laten de gemeenschappen zien, dat ze bezig zijn met de borging van hun immaterieel erfgoed en werken ze aan de zichtbaarheid ervan.
Cluster Kortebaandraverijen
Een kortebaandraverij is een afvalrace, waarbij twee paarden met pikeurs op sulky’s strijden om de winst, over een afstand variërend van 275 tot 300 meter. De kortebaandraverijen vinden vooral in het westen van het land plaats. Tien andere draverijen hebben nu ook een borgingsplan opgesteld om hun erfgoed te borgen, nadat er de afgelopen jaren al een aantal individuele draverijen waren bijgeschreven in de Inventaris.
De draverijen zijn in vrijwel alle gevallen onderdeel van de een feestweek. Sommige draverijen hebben daarom, naast de draverij, ook de andere activiteiten van de feestweek aangemeld. Waardoor zowel de overeenkomsten, als de verschillen tussen de draverijen zichtbaar worden. De verschillende draverijen zullen gezamenlijk één cluster vormen in de Inventaris.
De draverijen die bijgeschreven kunnen worden zijn:
- Harddraverij Lisse en omstreken.
- Najaarsfeesten en Kortebaan Hillegom.
- Kortebaandraverij IJmuiden.
- Kortebaandraverij Santpoort.
- Kortebaandraverij Nootdorp.
- Kortebaandraverij Hoofddorp.
- Kortebaandraverij Heemskerk.
- Kortebaandraverij Assendelft.
- Harddraverij Warmond.
- Harddraverij Venhuizen.
De Nederlandse Thuisbevalcultuur
Het draait bij deze voordracht om het borgen van de mogelijkheid voor vrouwen om thuis te bevallen en daar in een veilige en vrije omgeving een kind geboren te laten worden. De Nederlandse Thuisbevalcultuur is een gezamenlijke voordracht van de Koninklijke Nederlandse Organisatie van Verloskundigen en de Nederlandse Beroepsvereniging voor Kraamverzorgenden.
Matthäuspassion door de Nederlandse Bachvereniging in de Grote Kerk Naarden
De ‘Matthäus in Naarden’ is een jaarlijks ritueel van bezinning, tijdens de week voor Pasen, en voor velen een familietraditie. De initiatiefnemens Nederlandse Bachvereniging en de Stichting Grote Kerk Naarden hebben de Matthäuspassion voorgedragen. Zij willen de traditie borgen en in ontwikkeling houden voor toekomstige generaties.
Afro-Surinaamse Aflegrituelen
De Afro-Surinaamse aflegrituelen betreft de rituele bewassing van overledenen en de rouwverwerking aan nabestaanden. Het gaat om openbare rituelen en rituelen die alleen met ingewijden worden gedeeld.
Elke dienaar/aflegger is officieel ingewijd in de dienst van de overledene. De Afro-Surinaamse Aflegrituelen zijn voorgedragen door de Federatie Surinaamse aflegverenigingen Nederland.
Surinaams-Javaanse Gamelantraditie
De Stichting Comité Herdenking Javaanse Immigratie, STICHJI, heeft de Surinaams-Javaanse Gamelan orkesten in Nederland bij elkaar gebracht om gemeenschappelijk een voordracht in te dienen voor de Inventaris. De Surinaams-Javaanse Gamelan wordt vaak ingezet als begeleiding van allerlei verschillende podiumkunsten, zoals de Wayang Kulit, Wayang Wong en de Ludrug. De Gamelan heeft zich vanuit Indonesië eerst in Suriname en daarna ook in Nederland steeds verder ontwikkeld.
Levende Nederlandse Folkloredans
De Stichting Levende Folklore heeft deze voordracht ingediend, omdat zij de Nederlandse Folklore dans (volksdans) willen borgen voor de toekomst. Levende Nederlandse folkloredansen zijn gezelschapsdansen in (streek)kostuums op traditionele muziek, die in sommige gevallen voorzien zijn van nieuwe choreografieën. De gemeenschap is zich bewust dat het, om dit erfgoed te borgen, van belang is dat de dynamiek in de folklore dans geactiveerd wordt; vandaar de toevoeging ‘levende’ in de naam van het erfgoed.
Cramignon
De Cramignon is een reidans, die in klein aantal dorpen in de grensstreek tussen Limburg en België gedanst wordt. De Cramignon is nauw verbonden met de Jonkheden (groepen van ongehuwde jonge mannen) en de Bronck (zowel de Sacramentsprocessie als het meerdaagse feest dat daarop volgt). In de periode tussen Pasen en Pinksteren wordt er, steeds in een ander dorp, onder leiding van de Jonkheid, door jong en oud op straat gedanst. De plaatselijke harmonieën en fanfares begeleiden de dans.
De samenstelling van de Inventaris Immaterieel Erfgoed wordt gecoördineerd door Kenniscentrum Immaterieel Erfgoed Nederland. In 2012 ondertekende de Nederlandse regering het UNESCO Verdrag inzake de Bescherming van het Immaterieel Cultureel Erfgoed. Het inventariseren van het immaterieel erfgoed is één van de verplichtingen die hiermee samenhangt. Voor de inventaris kunnen beoefenaars van immaterieel erfgoed zich zelf aanmelden via Immaterieel Erfgoed.
